zelfstandig

{{zelfstandig}}{{/term}}

1 〈bijvoeglijk naamwoord〉 indépendant⇒ autonome 〈vooral m.b.t. bestuur, eigen mening, enz.〉 〈bijwoord〉 librement

♦voorbeelden:

1   zich als zelfstandig arts vestigen • s'établir comme médecin indépendant

     een zelfstandig begrip • une notion autonome

     een zelfstandig beroep • un emploi indépendant

     〈taalkunde〉 een zelfstandig naamwoord • un substantif

     〈zelfstandig〉 een kleine zelfstandige • un petit commerçant

     zelfstandig denken • penser par soi-même

     zelfstandig handelen • être son propre maître

     zelfstandig oordelen • juger librement

     〈zelfstandig〉 als zelfstandige gaan werken • s'établir à son compte

Deens-Russisch woordenboek. 2015.